HD152127

HD152127
Каталоган код 2MASS J16512492+0112575, HD 152127, HIP 82480, HR 6255, SAO 121911, BD+01 3323, ADS 10230 AB, CCDM J16514+0113AB, GC 22688, GCRV 9688, HIC 82480, IDS 16464+0123 AB, PLX 3831, PLX 3831.00, PPM 163204, ROT 2390, TD1 19622, TYC 384-2284-1, UBV 14267, uvby98 100152127, WDS J16514+0113AB, YZ 1 5575, YPAC 563, WEB 13925, Gaia DR2 4384585813018600448, 21 Oph, TIC 271198805, AG+01 1896, Renson 43060
Седарчийн гулам Змееносец
Дуьненна генахь 163,3373 ± 16,1515 парсек[1]
Скорость вращения звезды 55 ± 4,9 km/s[2]
Параллакс 6,1223 ± 0,6054 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −12,164 ± 0,738 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар −27,213 ± 0,986 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость −26,3 ± 2,9 km/s[3]
Спектран класс A0V[4]
Гуш болу седин барам 5,51 ± 0,01[5]
Абсолютная звёздная величина 0,19
Радиус 3,58 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 16ч 51м 24,9285171с[6]
ОхьатаӀар +1° 12′ 57,410669″[6]
Эффективная температура 9500 K[2]
Поверхностная гравитация 10 000 сантиметр на секунду в квадрате[2]

BD+11 1075 — бу спектран классан A0V[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,51 ± 0,01[5] гергга бу, лаьтта Змееносец седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

  1. ↑ 1 2 3 4 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 Moiseeva A. V., Romanyuk I. I., Semenko E. A., Kudryavtsev D. O., Yakunin I. A. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 (инг.) // Astrophysical Bulletin — Springer Science+Business Media, 2019. — Vol. 74, Iss. 1. — P. 62—65. — ISSN 1990-3413; 1990-3421 — doi:10.1134/S1990341319010061
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Houk N., Swift C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars (инг.) — 1999. — Vol. 5.
  5. ↑ 1 2 Fabricius C., Høg E., Makarov V. V., Mason B. D., Wycoff G. L., Urban S. E. The Tycho double star catalogue (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — Vol. 384, Iss. 1. — P. 180–189. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20011822
  6. ↑ 1 2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — Vol. 474, Iss. 2. — P. 653–664. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

  • HD152137
Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.